هوش مصنوعی: لب‌های تو مانند جواهر است که اشک‌های من را به خون تبدیل کرد و آن شیشه‌های سبز آسمان را پر از شراب کرد.

هوش مصنوعی: تصویر چهره‌ات در آسمان مانند آینه‌ای است که نامت در شب به نور ماه و در روز به نور خورشید جلوه‌گر شده است.

هوش مصنوعی: عاشق تو به چشمه خورشید می‌نگرد و با اشتیاق، به خاطر تشنگی، فضای خیالین سراب را تصور می‌کند.

هوش مصنوعی: دل به یاد چهره تو افتاده و اشکی از چشمانش ریخته است. هر گل را که چیده، دلش به یاد تو، مانند گلاب پر شده است.

هوش مصنوعی: چهره و لبان تو در ذهن من همچون داستانی زیبایی نقش بسته‌اند، مثل خطوط زیبا و رنگارنگی که بر صفحات یک کتاب به چشم می‌خورد.

هوش مصنوعی: من می‌خواستم که زهد و ریاضت را ترک کنم و دل را با نواختن کمانچه شاد کنم. این کار باعث شد که روحم شاداب‌تر شود و به شادی و لذت بپردازم.

هوش مصنوعی: در جوانی وعده‌ای به نوشیدن شراب داده بود، حالا که به سن پیری رسیده، به نوعی به آن وعده در جوانی پاسخ می‌دهد.