هوش مصنوعی: یارم رفت و من را در غم فراق خود تنها گذاشت. درونم پر از درد و زخم‌های عمیق و سینه‌ام پاره‌پاره شده است.

هوش مصنوعی: نمی‌دانم در غم دوری او به کجا پناه ببرم، چرا که عشق او نه برای من آشناست و نه خویشاوند.

هوش مصنوعی: هزاران گروه عاشق از اطراف من می‌گذرند، اما من در میان عده‌ای خاص، نه عقب می‌مانم و نه جلو می‌روم.

هوش مصنوعی: من چه امیدی داشتم که اینگونه مقدر شود، که مرا به یک یار ستیزه‌جو بسپارند.

هوش مصنوعی: برای همه عاشقان، غم و دردهای بسیاری به جا گذاشته است، اما برای من تنها بی‌نصیب و تهی‌دستی بیشتری نصیب شده است.

هوش مصنوعی: خوشا به حال آن دکتری که وقتی زخم دل را با کلامش درمان می‌کند، به زخم آن دل، التیامی از نیش خود می‌زند.

هوش مصنوعی: دیدن گریه و اندوهی بر دلش نشسته بود، چون تصمیم گرفت راهی سمرقند شود و در جاده‌ای که به آنجا می‌رفت، موانع را پشت سر گذاشت.