هوش مصنوعی: این بیت اشاره به عشقی عمیق و وابستگی دارد. شاعر از احساسات خود نسبت به محبوبی سخن می‌گوید که جذابیت و زیبایی خاصی دارد. او می‌پرسد که چگونه می‌تواند از این عشق و تعلق خاطر دل بکَند، در حالی که قلبش به این فرد وابسته است و نمی‌تواند از او فاصله بگیرد.

هوش مصنوعی: من در دامی افتاده‌ام و عشق من کسی است که به من نیازی ندارد. آه از این مشکل دشواری که برای من پیش آمده است.

هوش مصنوعی: من به خاطر عشق و علاقه‌ام، به سوی کسی می‌روم که باعث درد و رنج من شده است و او را می‌بوسم.

هوش مصنوعی: رشته زندگی‌ام از دل به بیرون کشیده شد، این روشنایی که در این جمع وجود دارد، به خاطر من است.

هوش مصنوعی: تمام ناپختگی‌ها و سردرگمی‌ها در مسیر عشق، تنها به خاطر هدفی است که من دارم.

هوش مصنوعی: من آن‌قدر در غم او غرق شده‌ام که مرگ هم نتواند به مکانی که من هستم دسترسی پیدا کند.

هوش مصنوعی: من جامی دارم که پر از شوق و ناپسند است، و در آن به بیان ویژگی‌هایی پرداخته‌ام که مخصوص خودم است و آن را با صدای بلند می‌خوانم.