هوش مصنوعی: درخشش و زیبایی جرم خورشید که بر این زمین سبز می‌تابد، مانند چراغی است که بر قبرهای پادشاهان دنیا نور می‌افشاند.

هوش مصنوعی: آسمان را به رنگ کبود درآوردند، یعنی این مکان برای صاحبان غم و اندوه است.

هوش مصنوعی: بار جدایی آزادگان زمان، حقیقتاً دشوار است. این نیست که بی‌دلی یا بی‌حس است؛ بلکه نشان می‌دهد که آسیب‌های عمیق‌تری در زندگی وجود دارد.

هوش مصنوعی: احتیاط کن از آسیب‌هایی که ممکن است به تو برسد، چرا که این دنیا با همه زیبایی‌هایش، به دور تو مانند دایره‌ای پر از خطرات و چالش‌هاست.

هوش مصنوعی: در نهایت هر جنینی که از نسل آدم به دنیا می‌آید، سرانجام به خاک بازمی‌گردد و در آن جا آرام می‌گیرد.

هوش مصنوعی: آسمان پر از یاد و خاطرات گذشته‌هاست، ولی افرادی که به این صدا توجه کنند خیلی کم هستند.

هوش مصنوعی: گوش‌هایت را تیز کن و به دقت گوش بده که این صدا و داستان، درباره سکندر و افسانه جم است.

هوش مصنوعی: هرچقدر هم که زندگی مادی و آسایش ظاهری را مستحکم بسازیم، زمانی که پایه‌های عمر و زندگی واقعی‌مان ناپایدار باشد، این تلاش‌ها و ساخت و سازها ارزشی نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: این دو روزی که در آن زندگی می‌کنی و به خاطر نعمت‌ها و موفقیت‌هایت شاد هستی، نباید تو را فریب دهد. زیرا سرانجام و نتیجه کار همیشه نامعلوم و غیرقابل پیش‌بینی است.

هوش مصنوعی: درختان و گیاهان این باغ، به نظر تازه و سرسبز می‌آیند، اما وزش بادها از جانب‌های بد و آزاردهنده است و آب موجود در آن هم خالص و پاک نیست.

هوش مصنوعی: در این دوران، به دنبال نشانه‌های شادی نباش، زیرا در این شرایط سخت، آنچه که بیش از همه وجود دارد، غم است.

هوش مصنوعی: ما از زندگی تنها به غم و اندوهی عمیق دست پیدا کرده‌ایم، مانند سپیده‌دم که همیشه در حال روشن شدن و غروب کردن است. این حس ما به خاطر نوشیدنی آبی رنگی است که هر لحظه در حال گردش و تغییر است.

هوش مصنوعی: در بیابان کعبه، کسی وجود دارد که با نوای خود به تشنگان می‌رسد و همچون آواز زمزم، پیام‌آور خوشحالی و امید است.

هوش مصنوعی: دست رحمت خود را باز کن، زیرا در پس پرده فراموشی، بهترین کمک‌ها و سخاوت‌ها مانند حاتم طایی نهفته است.

هوش مصنوعی: هر کسی که بلندتر برود و دستاوردهای بیشتری داشته باشد، در نهایت به عواقب و فشارهای بیشتری دچار خواهد شد. زیرا بالاتر رفتن از حدود خود، ممکن است به سقوط و مشکلات بزرگتری منجر شود.

هوش مصنوعی: بسیاری از کسانی که روزی فرمانروایی و مقام والایی داشتند، اکنون به زیر سنگ افتاده‌اند و مانند یک انگشتر بی‌ارزش مانده‌اند.

هوش مصنوعی: از درگیری و جنگیدن با این فرد خود را دور نگه‌دار، زیرا او قدرتی ندارد و این کمان هم در دست کسی چون رستم نیست.

هوش مصنوعی: آدمی دانا وقتی می‌بیند که زندگی‌اش به پایان می‌رسد، از این اتفاق احساس آرامش می‌کند و دلش از آمدن مرگ خوشحال است.

هوش مصنوعی: نادان کسی است که به حقیقت آگاه نیست و به همین دلیل همیشه در دلش درد و در چشمانش اشک وجود دارد.

هوش مصنوعی: از افرادی که در این دنیا باقی مانده‌اند، درخواست کن تا شادی و خوشحالی را به خانه‌ی دوستی بیاورند، چرا که این مکان مکانی برای غم و دودلی نیست.

هوش مصنوعی: آدمی نمی‌تواند بدون کمک قضا و تقدیر بر امور خود چیره شود؛ او در چنگال سرنوشت و مشکلات قرار دارد.

هوش مصنوعی: فردا با او همراستا خواهد بود، زیرا آنچه که برای او در گذشته اتفاق افتاده، مقدمه‌ای برای آینده‌اش است.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی دل و جانت پاک و صاف باشد، نباید ذهن و قلبت را با تصورات و تصویرهای مادی مثل سکه‌ها و پول‌ها مشغول کنی. باید از این نقش و نگارهای دنیوی رها شوی تا به صفا و آرامش درون برسی.

هوش مصنوعی: فضای سلطنت و ثروت بسیار محدود و تنگ است، خارج شدن از این تنگنای آن، کار فردی است که قابلیت‌های ویژه‌ای دارد.

هوش مصنوعی: در مجلس، فردی با مقام و ثروت در بالای صندلی نشسته و شخص بی‌بضاعت در پایین‌تر از او قرار دارد. این ترتیب نابرابر در جهان برای همه چیز وجود دارد و یک واقعیت مسلم است.

هوش مصنوعی: این بیت اشاره به حروف دارد که نشان‌دهنده‌ی ترتیب و تقدم و تأخر برخی چیزها هستند. به این معنا که یکی از اصول یا نشانه‌ها وجود دارد که نشان می‌دهد چه چیزی بیشتر از دیگری اهمیت دارد یا در چه ترتیبی قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: شعر تو مانند جامی است که با زیبایی و شکوهی خاصی مزین شده و به نوعی نشانه‌ای از هنر و توانایی خاص معلم در خلق آثارش به شمار می‌آید.

هوش مصنوعی: فکر تو شبیه به یک دختر باکره است که به واسطه الهام و روح قدس، مریم را به دنیا آورد و عیسی را به وجود آورد.

هوش مصنوعی: وقتی پرده‌های دل کنار برود و حقیقت روشن شود، آن موجود خاص، همان عیسی ابن مریم است.

هوش مصنوعی: شعر را رها کن و به فکر فقر نباش، زیرا اکنون فقر می‌تواند به زخم‌های ناشی از طمع و حرص، التیام ببخشد.

هوش مصنوعی: به خود نبال که دانشی که به آن افتخار می‌کنی، نمی‌تواند تو را از نادانی‌هایی که در ذات و طبیعتت نهفته است، جدا کند.

هوش مصنوعی: آسمان به کسی علم و دانش نیافرید که بر سرش گواهی «خدا داناتر است» قرار داده باشد.