جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » رباعیات » شمارهٔ ۴۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>از سوزش سودای تو ای شاه فرید</p></div>
<div class="m2"><p>دارم دل ریش را نمکسود قدید</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>هرچند بود جدید را ذوق دگر</p></div>
<div class="m2"><p>ما را ز قدید تو بود ذوق جدید</p></div></div>

دیوان جامی ـ ج ۲ (واسطة العقد، خاتمة الحیاة) - نورالدین عبدالرحمان بن احمد جامی - تصویر ۶۷۸

شمارهٔ ۴۴

از سوزش سودای تو ای شاه فرید
دارم دل ریش را نمکسود قدید
هرچند بود جدید را ذوق دگر
ما را ز قدید تو بود ذوق جدید

هوش مصنوعی: شاعر از سوزش و آتش عشق شاه فرید صحبت می‌کند و می‌گوید که دلش به خاطر این عشق رنج می‌کشد. هرچند که زیبایی‌های جدیدی وجود دارد، اما زیبایی و جذابیت شاه فرید برای او تازگی و لذت خاصی دارد.

شمارهٔ ۴۲

شمارهٔ ۴۳

هوش مصنوعی: از شدت longing و اشتیاق برای تو، ای پادشاه فرید، قلبم به شدت رنج می‌کشد و دردناک شده است.

از سوزش سودای تو ای شاه فرید

دارم دل ریش را نمکسود قدید

هوش مصنوعی: اگرچه چیزهای جدید زیبایی‌های خاص خود را دارند، اما عشق و علاقه ما به آنچه که قدیمی و شناخته‌شده است، همچنان پایدار و جذاب باقی می‌ماند.

هرچند بود جدید را ذوق دگر

ما را ز قدید تو بود ذوق جدید

شمارهٔ ۴۳

اطلاعات

برگردان به زبان ساده