هوش مصنوعی: چون که معمار ازلی، زیبایی دل‌فریب تو را طراحی کرد، دل‌های شکستۀ عاشقان نیز در آرزوی تو گرفتار شدند.

هوش مصنوعی: به خاطر عبادت بندگان خاص خدا، دوصد محراب در مکان‌هایی که بت‌ها قرار دارند، به پای تو سجده کرده‌اند.

هوش مصنوعی: بدن تو از اینکه لباس را بر روی خود بستی، آسیب دیده است. کاش آن سنگدل که این لباس را بر تن تو انداخت، رنج تو را می‌دانست.

هوش مصنوعی: چشمانم از اشک شسته شده و احساساتی مانند خیال در ذهنم نقش بسته‌اند، به‌طوری که به جای تو، تصویری در ذهنم شکل گرفته است.

هوش مصنوعی: مشکلات و پیچیدگی‌های زندگی‌ام، به مانند رشته‌ای از جانم به هم گره خورده است، و هر گرهی که به زلف زیبای تو مربوط می‌شود، به من یادآوری می‌کند که به آن‌ها پیوند دارم.

هوش مصنوعی: من به خدمت تو آمده‌ام و خود را مانند گدایان دربار می‌دانم، حتی اگر تو شاهزاده‌ای با تاج و تخت باشی، من با افتخار در خدمت تو هستم و کمربند خدمت را به دور خود بسته‌ام.

هوش مصنوعی: موهای خود را از پیش رو بردار که دور دنیا، جامی دلbroken را در ملاقات تو پر کرده است.