هوش مصنوعی: دلم پر از درد و ناراحتی شده و در این نقطه که احساس می‌کنم، نمی‌دانم آیا کسی دیگری هم این درد را احساس کرده است یا نه.

هوش مصنوعی: اشک من مانند نقطه سرخی است که بر روی یک صفحه زرد رنگ افتاده و به وضوح دیده می‌شود.

هوش مصنوعی: بدون تو جگرم گرم است و دل هم گرم، اما همین آهی که می‌کشم، سرد و بی‌حرارت افتاده است.

هوش مصنوعی: تو مانند ماهی هستی که بر روی زمین می‌درخشی، اما چرا من از شوق تو به آسمان‌ها می‌نگرم و دلم برایت پر می‌کشد؟

هوش مصنوعی: نوشته‌ات مانند سایه‌ای نرم از زلف و چهره‌ات، زیر خطی از گل قرار دارد که سایه‌اش بر زمین گسترده شده است.

هوش مصنوعی: نقش و نگاره‌ای که بر لبانت است مانند طوطی زیباست و این خطی که تو دارید، به شیرینی شکر می‌ماند. اما این خط چه چیزی را به همراه دارد که دلتنگ کننده است؟

هوش مصنوعی: یک جام از سرزمین دل می‌رسد و این غزل از آن مسیر به اینجا آمده و به زمین افتاده است.