هوش مصنوعی: عاشق تو به قدری دیوانه‌وار است که تفاوت بین خار و گل را نمی‌تواند تشخیص دهد. او در بهاری شاداب به سر می‌برد و به خاطر عشقش، خوشحال و شاداب است.

هوش مصنوعی: شوق و عشق تو مانند گل‌های گرم و آتشین در دل من است که هرگز نمی‌گذارد احساسی جدید و تازه به وجود آید. زیبایی و گل‌های تو همیشه در کنار هم و متداوم هستند.

هوش مصنوعی: من کسی را که بتواند از زیبایی‌های تو بگوید و بشنود، نمی‌بینم. هرچند که نام نیکی تو از روم تا ری پخش شده است.

هوش مصنوعی: ای یادآور، بی‌پرده و با لهجه حرف نزن، چرا که صدای بلند و ذکر تو لذتی را در من ایجاد می‌کند که مانند صدای نی است و مرا به وجد می‌آورد.

هوش مصنوعی: ای ساقی، به من شراب بده، چون من از گناهانم پشیمان نخواهم شد. فقط تو را می‌نگرم که با موهای آشفته و چهره‌ای زیبا و لبانی پر از شراب ظاهر شده‌ای.

هوش مصنوعی: تو گفته‌ای که بی من دل تنگ و بی‌تابی، حالا چگونه است؟ خال زیبایت بسان آتش بر چهره‌ات، خبر از حال و روز او دارد.

هوش مصنوعی: ای جام، اگر زنده‌ای، برای صبح نوشیدن می‌خواهم، سر خود را بلند کن، زیرا از هر سو صدای زندگی و حیات می‌آید.