هوش مصنوعی: گنج مورد نظر که به قفل مشکلات گرفتار شده، تنها با دندان اژدها می‌توان آن را باز کرد.

هوش مصنوعی: این جمله به توصیف آسیب‌هایی می‌پردازد که از دندان‌های یک شخص به جان او رسیده و این آسیب‌ها تا حدی است که در زندگی او، وضعیت فقر به وجود آورده و به نوعی مرزها و دیوارهای کاخ عظیم و پربار او را تحت تأثیر قرار داده است. به عبارت دیگر، هرگونه آسیبی که به وجود آمده، نه تنها بر شخص بلکه بر وضعیت اجتماعی و اقتصادی او نیز تأثیر گذاشته و نشان‌دهنده حاکمیت فقر بر زندگی‌اش است.

هوش مصنوعی: فقر می‌تواند آرامش‌بخش هر دو دنیا باشد، پس به هیچ‌وجه به سمت خواستن ثروت نرو، زیرا ثروت در واقع نمود و ظاهری از ناز و تباهی است.

هوش مصنوعی: آسایش و راحتی در قناعت و رضایت است، چرا که جستجوی چیزهای بزرگ و دور از دسترس، باعث دردسر و ناراحتی می‌شود، همان‌طور که مرغ عَنقاء، اگر از جایگاه خود دور شود، به دردسر می‌افتد.

هوش مصنوعی: تیر کجی است که به آتش می‌سوزد؛ سزاوار آن است که کسی با قد و قامت خودش در خدمت باشد.

هوش مصنوعی: اگر در بندگی خداوند یکدست شوی و در خدمت او قرار گیری، دیگر هیچ چیز از نظر اعتبار و ارزش به نادرستی نمی‌نشیند.

هوش مصنوعی: مشکل و تیرگی زندگی، ناشی از وجود توست. وقتی که از خودت عبور کنی، همه چیز پاک و روشن می‌شود.