هوش مصنوعی: وقتی صدای زیبایت به گوشم رسید، دل من به یک مکان خلوت و رویایی تبدیل شد که در آن فقط خیال تو پرسه می‌زند.

هوش مصنوعی: من در بی‌توئی جان سپردم و بوی وصالت را نچشیدم، در دام عشقت افتادم بدون اینکه زلف و چهره‌ات را دیده باشم.

هوش مصنوعی: تو همچون پادشاه زیبایی، و من که دلی پر از اندوه دارم، فقط یک گدا هستم که در ذهنم جا نمی‌گیرد که به وصال تو فکر کنم.

هوش مصنوعی: از عذاب جدایی تو چه بگویم، نمی‌خواهم طبع حساس و لطیف خود را با این درد بیشتر آزرده کنم.

هوش مصنوعی: در آسمان، ماه به خاطر عزت و مقام تو نورافشانی نمی‌کند و در باغ، هیچ درخت سرو به دلیل اعتدال و توازنت رشد نمی‌کند.

هوش مصنوعی: اگر هلال ماه در آسمان به زمین بتابد، آنقدر زیبایی دارد که از آسمان به زمین سجده می‌کند.

هوش مصنوعی: تو گفتی که جامی از نظم زیبای رنگین سرخ و شرمنده شده است. بله، او به خاطر سخنش بسیار خجالت زده است.