گنجور

شمارهٔ ۲۷۳

حلقه زلف را گشاد مده
عمر سوداییان به باد مده
کشته بادا به خنجر بیداد
هرکه آموزدت که داد مده
ناقه عزم تیزپای مرا
جز به کوی خود ایستاد مده
بنشین خوش درون دیده من
جای مردم درین سواد مده
چون دهی زاد رهروان غم و درد
هیچ کس را ز من زیاد مده
یاد من کن به لطف لیک مرا
آنچه من کرده ام به یاد مده
نامرادی مراد جامی بس
راه او جز بدین مراد مده

اطلاعات

وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

حلقه زلف را گشاد مده
عمر سوداییان به باد مده
هوش مصنوعی: زلف‌های خود را رها نکن، زیرا که این کار عمر عاشق‌ها را به هدر می‌دهد و آن را به باد می‌سپارد.
کشته بادا به خنجر بیداد
هرکه آموزدت که داد مده
هوش مصنوعی: هر که به تو آموزش می‌دهد که حق و انصاف را ندهی، باید با خنجر ناعدالتی کشته شود.
ناقه عزم تیزپای مرا
جز به کوی خود ایستاد مده
هوش مصنوعی: هرگز اجازه نده که شتر تندرو من در مسیرهای دیگر توقف کند و تنها به سمت کوی خود برود.
بنشین خوش درون دیده من
جای مردم درین سواد مده
هوش مصنوعی: بنشین با آرامش در چشم من، و مردم را از این تاریکی دور کن.
چون دهی زاد رهروان غم و درد
هیچ کس را ز من زیاد مده
هوش مصنوعی: وقتی به مسافران زندگی هدیه می‌دهی، هیچ کس را به من اضافه نکن که غم و درد داشته باشد.
یاد من کن به لطف لیک مرا
آنچه من کرده ام به یاد مده
هوش مصنوعی: به یاد من باش با kindness و لطف، اما آنچه من انجام داده‌ام را فراموش کن و به یاد نیاور.
نامرادی مراد جامی بس
راه او جز بدین مراد مده
هوش مصنوعی: بهترین خواسته‌ها و آرزوهایم را بی‌فایده و بی‌تنظیم می‌یابم، زیرا هیچ راهی برای رسیدن به آنها جز از این مسیر نامناسب وجود ندارد.