هوش مصنوعی: ای دختر زیبای ترک، با ناز و لحن خاص خود، دل شاه را به هم بریز و موجب آشفتگی سپاه را فراهم کن.

هوش مصنوعی: زیبایی تو باعث شده که روز و شب، آفتاب و ماه دور خانه‌ات بچرخند و به تو نظر بیندازند.

هوش مصنوعی: تیغ تو مانند هزاران زخم در همهمه‌های تیر، راهی را در دل خود گشوده است.

هوش مصنوعی: بدن من مانند لوحی است که از غم تو بر آن چیزهایی نوشته شده است. آه، چه آهی!

هوش مصنوعی: می‌خواهم از ضعف جسمانی‌ام پنهان شوم و از دید مردم دور بمانم، زیرا این عشق، مثل کوهی از رنج و ناراحتی، مرا تحلیل می‌برد.

هوش مصنوعی: من در مسیر تو انتظار می‌کشم تا از حامیان و اعلام‌کنندگان خبر دور بمانم و بتوانم با آرامش به زیبایی‌ات نگاه کنم.

هوش مصنوعی: تا زمانی که دور لعل تو میکده پر رونق است، نه علاقه‌ای به جامعه علمی دارد و نه تمایلی به خانقاه.