هوش مصنوعی: می‌خواهم ای گل، آنقدر از عشق تو بگریم که غنچه‌های آرزوهایم شاد و خندان شوند.

هوش مصنوعی: بدون تو، عاشق در باغی که قدم می‌زند، احساس می‌کند که در کنار جوی آب اسیر شده و باغ برایش تبدیل به زندان شده است.

هوش مصنوعی: چین ابرویت را به هم نزن، چون زمانی که ما از تو درخواست کمک می‌کنیم، تو برای ما همچون قبله‌ای هستی که به آن دعا و نیاز خود را می‌طلبیم.

هوش مصنوعی: آه من چه تاثیری بر دل ناهموار تو دارد، چون تیر حتی اگر از الماس هم باشد، نمی‌تواند به راحتی از سندان عبور کند.

هوش مصنوعی: لب‌های سرخ و زیبا تو چقدر لطیف و دل‌انگیز است که اگر کسی با دندان تیز به آن نزدیک شود، خون بر آن می‌ریزد.

هوش مصنوعی: عشق و اشتیاق من به وصالت آنقدر زیاد است که حتی در سن پیری، برای یک بار دیدن و بوسه‌زدن از لب‌های تو، همه چیز را فدای آن می‌کنم.

هوش مصنوعی: سال‌ها از سر زندگی گذشته و شخصی به سن و سالی رسیده است. او با چالش‌ها و سختی‌های زیادی که فرزندانش برایش به وجود آورده‌اند، روبه‌رو شده است و حالا در حسرت و درد به گذشته فکر می‌کند.