هوش مصنوعی: می‌دانی که این اشک‌های شبیه گل لاله که از چهره‌ام می‌چکد، نتیجه عشق توست و از دل من قطره‌های خون می‌ریزد.

هوش مصنوعی: اشک و غم من به خاطر سوزش و درد عشق توست که به شدت در حال جوشیدن است و وقتی این آتش شدت می‌گیرد، بی‌قرار و بی‌تاب، از وجودم بیرون می‌ریزد.

هوش مصنوعی: آتش به وسیله آب خاموش می‌شود، اما عجیب اینجاست که من با هر اشک، درونم همچنان زنده‌تر می‌شود.

هوش مصنوعی: چشم من پر از تصور لب توست مثل جامی که سرنگون شده و شرابش ریخته است.

هوش مصنوعی: انسان به وسوسه و فریب تو دچار شده است، تویی که باعث جذابیت و شگفتی او شده‌ای و با نگاه جادویی‌ات او را مجذوب کرده‌ای.

هوش مصنوعی: اگر در برابر رقیب تو ناتوان باشم، دور نیست روزی که شیر آسمان، یعنی قوی‌ترین موجودات، نیز مانند سگان درب دارت به ذلت بیفتند.

هوش مصنوعی: جامی به چهره و خط تو خیره شده است، چرا که زیبایی آن به حدی است که حتی از آب و سبزه هم چشم‌نوازتر می‌باشد.