هوش مصنوعی: ای جوان نازنین، تو جوانی زیبا و من پیری ضعیف هستم. خواهش می‌کنم به حال پیرمردی چون من مرحمتی کن.

هوش مصنوعی: بر دامنت چه شرمی خواهد بود اگر سایه‌ات بر روی زمین خشک بیفتد، ای گل ارغوانی که تازگی و زیبایی را به همراه داری.

هوش مصنوعی: کسی جز تو شایسته این مقام نیست، حتی اگر بخواهند به خاطر نیکان، شهری را بسازند.

هوش مصنوعی: تو وداع گفتی و بار سفر را بستی و هزاران دل و جان مانند یک کاروان با تو همراه شدند.

هوش مصنوعی: به خاطر خدا بار دیگر بنگر و با چشمان اشک آلود ما، سیلاب‌های خون را که در پی کاروان در حال حرکت است، مشاهده کن.

هوش مصنوعی: تو سوار بر اسب نرینگی می‌شوی و من از شیوه اشک، قطره قطره ز خمیره‌ام می‌ریزم.

هوش مصنوعی: نیا جامی از صبر و سکوت سخن بگو، زیرا از زیبایی و جذابیتِ صبر، هیچ کس نمی‌تواند بگوید.