هوش مصنوعی: به کسی که به من نصیحت می‌کند که عشق را ترک کنم، می‌گویم: دلی که به خاطر عشق شکسته است، دیگر چه پیوندی دارد؟

هوش مصنوعی: از عمر من زمان زیادی گذشته است و تنها چیزی که مرا ناراحت می‌کند این است که نتوانستم بخشی از این عمر را در عشق سپری کنم.

هوش مصنوعی: رقیبم به من طعنه می‌زند و به نوعی به من بی‌احترامی می‌کند و من به آن بی‌احترامی اهمیتی نمی‌دهم؛ چرا که در دلم عشق و محبت واقعی وجود دارد. در واقع، نامی که روی من می‌گذارد بیشتر به خود او بازمی‌گردد و من به خاطر آنچه درونم است راضی و خوشنودم.

هوش مصنوعی: تو شمشیری در دست داری و من تحت تأثیر ضربه‌های تو هستم؛ از شادی و شوق، گرچه زخم خورده‌ام، لبخند بر لب دارم و خونین هستم.

هوش مصنوعی: همیشه دعا و نیایش من مثل سپری در برابر بلاها بود. اما وقتی تیر نگاه فریبت به من رسید، این سپر را کنار گذاشتم.

هوش مصنوعی: هرگاه که در مورد شعر صحبت می‌کنم، عیب‌های من را نگیری؛ چرا که شعر زیبا هنری است که من در آن مهارت دارم.

هوش مصنوعی: از انتقادهای تند و تلخ که به طبیعت من نشأت می‌گیرد، زبان خود را خاموش کن، زیرا این انتقادات همانند انتقادات فرزندم به من است.