هوش مصنوعی: ای پیام‌آور دوست، نزد من بیا تا دست و پایت را ببوسم. می‌خواهم از تو جدا شوم و دوباره دستت را بگیرم و پاهایت را نیز ببوسم.

هوش مصنوعی: دلم می‌خواهد فقط تو را ببینم و زیبایی‌ات را بنگرم، و چشمانت را ملاقات کنم و از زیبایی چشمانت لذت ببرم.

هوش مصنوعی: نامه‌ای در دستانت داری که نشان از حال من دارد، لطفاً آن را باز کن تا ببینم و آن را با عشق ببوسم.

هوش مصنوعی: چشمش به چیزی دوخته شده و دستش به آن رسیده است. هر لحظه می‌خواهم بر آن را بمالم یا آن را ببوسم.

هوش مصنوعی: در اینجا بیان می‌شود که کلامی که گفته می‌شود، نشان دهنده‌ی وفاداری و محبت است. این محبت را من از عمق وجودم حس می‌کنم و می‌خواهم آن را با کلماتی که در دل دارم بیان کنم و در عین حال، به نشانه‌ی احترام و عشق، بر پشت آن بوسه‌ای بزنم.

هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی و عطر خوش گل‌ها و خط خوشی اشاره دارد. شاعر از جذابیت گل‌ها و بوی خوش آن‌ها صحبت می‌کند و احساس خود را نسبت به این زیبایی‌ها ابراز می‌کند. او تمایل خود را برای بوسیدن این زیبایی‌ها و تجربه کردن عطر آن‌ها نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: من تشنه‌ام و به آب آن نامه‌ای که بوسه می‌زنم، احساس سیری نمی‌کنم. اگر هزاران بار هم بوسه بزنم، باز سیر نخواهم شد.