هوش مصنوعی: ای دل، تو که به زنجیرهای خوشبوی زلفت گرفتار شده‌ای، چه دشوار است رهایی از این زنجیرهای دلپذیر.

هوش مصنوعی: کسی که به هوش و فهم خود وابسته است، به راحتی تحت تأثیر عشق و جنون قرار می‌گیرد. وقتی که تنهایی و افکار زندگی معمولی را کنار بگذارد، عشق می‌تواند او را به حدی از خود بی‌خود کند که هزاران نفر با عقل و تفکر هم نتوانند به آن حالت برسند.

هوش مصنوعی: هیچگاه خیال تو از جلوی چشم ما دور نمی‌شود، زیرا این خیال تو همیشه در کنار جان ماست.

هوش مصنوعی: گل‌ها به خاطر زیبایی‌ات، رنگین و خوشبو شده‌اند. نسیم صبحگاهی تنها و بی‌پروا، در تلاش است تا این زیبایی را منتشر کند.

هوش مصنوعی: دل عاشق همچنان در محبت آن زن، اسیر مانده است. گرچه این عشق جانش را به خطر انداخته، اما همچنان مانند هاروت، از چاه بابل که نمادی از گرفتاری و سختی است، رهایی ندارد.

هوش مصنوعی: اشک‌های من باعث رویش گل‌ها در بیابان شد. به خاطر خدا، در راه محبوب و محل اقامت او، ذکرش را همیشه تکرار کن.

هوش مصنوعی: در شعر و نثر، تنها سخن از تو گفته می‌شود و همه چیز تنها به تو اختصاص دارد، زیرا خداوند بهترین شاعر و ناظر است و همۀ زیبا کلامی‌ها به او تعلق دارند.