گنجور

شمارهٔ ۲۱۸

قد بدا الصبح علی اسعد فال
و زقی الدیک علی اطیب حال
ساقیا می گذرد وقت صبوح
قدحی چند بده مالامال
رنج مخمور شبانه نرود
جز به میهای صبوح از دنبال
صبحدم تشنه لبان را می لعل
می دهد خاصیت آب زلال
حبذا آب زلالی که ازوست
شسته از چهره جان گرد ملال
جامیا باده خور و دار حرام
به حلالیش مرو راه ضلال
زانکه می خاصه به شیرین پسران
مستی آرد چه حرام و چه حلال

اطلاعات

وزن: فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مسدس مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

قد بدا الصبح علی اسعد فال
و زقی الدیک علی اطیب حال
هوش مصنوعی: صبح زیبا و روشنی آغاز شده و مرغ دیک به خوشترین حالت خود آواز می‌خواند.
ساقیا می گذرد وقت صبوح
قدحی چند بده مالامال
هوش مصنوعی: ای ساقی، زمان صبح سپری می‌شود، چند جام پر می‌کنی؟
رنج مخمور شبانه نرود
جز به میهای صبوح از دنبال
هوش مصنوعی: درد و رنج ناشی از شب‌زنده‌داری و مستی، جز با نوشیدن شراب صبحگاهی تسکین نمی‌یابد.
صبحدم تشنه لبان را می لعل
می دهد خاصیت آب زلال
هوش مصنوعی: در صبحگاهان، زمانی که لب‌ها تشنه‌اند، آب پاک و زلال به آنها طراوت و شادابی می‌بخشد.
حبذا آب زلالی که ازوست
شسته از چهره جان گرد ملال
هوش مصنوعی: چه خوب است که آب زلالی باشد که غم و اندوه را از چهره جان بشوید و پاک کند.
جامیا باده خور و دار حرام
به حلالیش مرو راه ضلال
هوش مصنوعی: بریز باده و بنوش، اما راه‌های نادرست را دنبال نکن و به دنبال حرام نباش.
زانکه می خاصه به شیرین پسران
مستی آرد چه حرام و چه حلال
هوش مصنوعی: زیرا نوشیدنی خاصی که به پسران شیرین می‌دهد، آنان را به خوشحالی و مستی می‌آورد، چه این نوشیدنی حلال باشد و چه حرام.