هوش مصنوعی: ای دل غمگین و شکسته، ما از سرنوشت نامناسب خود رنج می‌بریم.

هوش مصنوعی: دل ما که گرفتار عشق توست، هیچ امید و آرزویی جز زیبایی و محبت تو ندارد.

هوش مصنوعی: هرگز فراموش نکن که ما همیشه به دنبال خواسته‌ها و آرزوهایمان هستیم و تو مثل آهویی هستی که از دام‌ها و مشکلاتی که برای ما به وجود آمده است، فرار کرده‌ای.

هوش مصنوعی: تو گفتی که از بنفشه، دست بر دست این سنبل گذاشته‌ای، در حالی که ما به حالت دست بسته‌ایم.

هوش مصنوعی: در میان دسته‌های گل سنبل، جان‌های ما به خاطر غم و اندوهی که داریم، در اسارت است و آزادی نیافته‌اند.

هوش مصنوعی: گفتیم وقتی که دل‌های ما به خاطر شکسته شدن جام می، پر از اندوه و خون است.

هوش مصنوعی: تو گفتی که جامی درست و سالم وجود دارد، اما دل من از عواطف و احساساتش آنقدر آسیب دیده است که نمی‌تواند آن را حس کند.