هوش مصنوعی: از آتش عشق تو، جان من مانند شمع در حال سوختن است و اشک‌هایم به یکباره تمام وجودم را فرا گرفته‌اند. از چشمانم مانند شمع، می‌ریزد.

هوش مصنوعی: عشق تو به قدری در دلم شعله‌ور است که در نهایت مانند شمعی که به گرما می‌افتد، از وجودم سر خواهد زد.

هوش مصنوعی: در روز، به یاد بوی تو یا نوری از چهره‌ات در باغ مثل گلی شاداب هستم و در شب، مانند شمع در یک مکان آرام و دل‌انگیز می‌درخشم.

هوش مصنوعی: امشب ای صبح خوشبختی، چقدر بی‌تو مشتاق آغوشم، صورتت را نشان بده تا بتوانم جانم را مانند شمع به پای تو بریزم.

هوش مصنوعی: من در زندگی‌ام مشاهده کرده‌ام که جز گریه کار دیگری ندارم، اما با این حال، در حالتی عجیب و جالب، مانند شمع با این گریه خندانم.

هوش مصنوعی: حیران هستم که با وجود ناتوانی‌ام چگونه در چنین شرایط سخت و متضادی، مانند آب و آتش، همچنان زنده و پابرجا می‌مانم؛ مانند شمعی که در میان باد می‌درخشد.

هوش مصنوعی: هر شب به من می‌گویی که برایم چند بوسه از دل بسوزان، من چه کنم جز اینکه مانند شمع بسوزم و هیچ کار دیگری نمی‌دانم.