هوش مصنوعی: خوشا به حال مکان‌های سلمی و خانه‌های خالی آن، که نشانه‌ها و آثار گذر زمان و ماه را به یاد می‌آورد.

هوش مصنوعی: کدام قصر باشکوهی وجود دارد که از این منزل خاکی به خطر حوادث مصون مانده و آسیب نبیند؟

هوش مصنوعی: عجب است که من در تنگنای خود، به خاطر غم و اندوهی که دارم، هنوز یکی در ذهنم زنده است و زود دیگری هم به دنبالش می‌آید.

هوش مصنوعی: ساقی، وارد شو و برای ما نوشیدنی بریز، چرا که در برابر خرد و درک، شراب مانند عقیق ذوب شده و لعل سرخ است.

هوش مصنوعی: در لحظه‌ای آرزو داشتم که حالت شادابی و بی‌خیالی به من بدهد تا از غم و درد زندگی و سرنوشت رهایی یابم.

هوش مصنوعی: این غزل زیبا و بی‌نظیر، که هیچ‌کس نتوانسته به اندازه عشق و وفا در آن زیبایی بیافریند، به من جامه‌ای شبیه به آن بخشیده است.

هوش مصنوعی: هدیه‌ای است از جهانی که مجنون نام دارد و به نام جامی برای دلخسته‌ای فرستاده شده است.