هوش مصنوعی: در زیبایی و محبت، گل هیچگاه به پای تو نمی‌رسد و هرگز نمی‌تواند مانند سرو، به زیبایی و تناسبی که تو داری، نائل شود.

هوش مصنوعی: خورشید آسمان از زیبایی تو خجالت می‌کشد و شب تا صبح به خاطر وجود تو روشنایی و درخشندگی خود را فراموش می‌کند. ماه نیز هرگز نمی‌تواند با تو رقابت کند.

هوش مصنوعی: همه موجودات دنیا در جاذبه زلف‌های تو گرفتارند و هیچ‌کس نمی‌تواند از این ارتباط آزاد باشد. این وضعیت همیشگی است.

هوش مصنوعی: به من خیانت کن و با بی‌رحمی خود، من را به درد و رنجی که به خاطر تو احساس می‌کنم، محکوم کن. شایسته است که تیغ تو به خون من آغشته شود، اما هرگز این کار را نکن.

هوش مصنوعی: در آینده که روز حساب و عدالت فرابرسد، غم من که شبیه غم مجنون است، هرگز نخواهد بود.

هوش مصنوعی: زخمی که از زیبایی و زلف تو به دل من نشسته، بهتر خواهد شد و این زخم را نمی‌توان با جادو و افسون درمان کرد.

هوش مصنوعی: عهد و پیمانی که تو با من بسته‌ای از آغاز جهان تا همیشه پابرجاست و هرگز تغییر نخواهد کرد.