هوش مصنوعی: اگر تو سایه‌ام شوی، ای سرو با وقار، سرم را بر پای تو می‌گذارم و چشمانم را پر از اشک می‌کنم.

هوش مصنوعی: اگر بخواهیم به زیبایی و قامت تو اشاره کنیم، می‌توانیم تو را به سرو زیبایی تشبیه کنیم که در بالای آن، ماهی روشن درخشان است.

هوش مصنوعی: وقتی که به چهره زیبای تو نگاه می‌کنم، بهار در وجودم زنده می‌شود و از ناله‌های عاشقانه‌ام، تمام باغ گل‌ها پر از صدای فریاد عاشقی می‌شود.

هوش مصنوعی: امروز تو بهترین زیبایی هستی و اگر عدالت برقرار شود، خسرو دوران تاج سلطنت را بر سرت خواهد گذاشت.

هوش مصنوعی: دل من از شدت اندوه و غم به زارو الفت می‌زند، گویا که می‌خواهم با تمام قوا این گنبد شکسته و ویران را بر سر آن کس که باعث این درد و رنج من است خراب کنم.

هوش مصنوعی: مردم از شنیدن آیات و مضامین تو شگفت‌زده شده‌اند؛ ای زاهد، بلند شو که دیگر نیازی به این شعرهای بازیگوش ندارم.

هوش مصنوعی: گوش خود را به سخن و توجه خاصی بسپار که با نوشیدنی‌ای که در دست داری، زندگی‌نامه‌ات را برایت رقم خواهد زد و اشعار و یادگاری‌هایت را روی سرت نثار خواهد کرد.