هوش مصنوعی: من همان تکه آجری را دارم که در روز مرگم زیر سرم خواهد بود، و این همان آرزویی است که از خاک می‌خواهم.

هوش مصنوعی: وقتی تیر تو به رنگ سرخ درآید، از آتش دل من خوشحال می‌شوم که برای دلمه، بر جگر خواهند گذاشت.

هوش مصنوعی: چشم‌هایم مانند دانه‌های گرانبها هستند که از زیبایی می‌بارند، همان‌طور که دو لب مانند قفل، در ورودی گنجینه‌ای از جواهرات را می‌پوشانند.

هوش مصنوعی: اگر کسی بخواهد به زیبایی و هنرمندی شما درس بدهد، حتی اگر بهترین هنرمندان هم تلاش کنند، باز هم نمی‌توانند به اندازه لطافت و ظرافتی که شما دارید، چیزی بیافرینند.

هوش مصنوعی: دل به عشق خراب شد و بهتر این است که عقل و دین از این پس ارزش‌های خود را در جای دیگری قرار دهند.

هوش مصنوعی: پوشش خود را در میان جمع باز کن تا دست‌ها برای خدمت به تو بر کمر تو بگذارند.

هوش مصنوعی: زبان شیرین تو را از نوشیدنی‌های کم‌عیب دور مکن، زیرا اگر طوطی‌های سخنگو هم به شکرگویی بپردازند، باز هم نمی‌توانند جای آن را بگیرند.