هوش مصنوعی: اگر لباس تو از تن بگشاید، مشکلات و سختی‌های ما هم حل خواهد شد.

هوش مصنوعی: هنگامی که صبح می‌رسد و نور خورشید می‌تابد، گویی که دو دسته از موهایت باز می‌شود.

هوش مصنوعی: در محفل غم و اندوه من، با نداشتن یاری از نسیم صبح، آیا درب این غمخانه بسته خواهد ماند یا باز خواهد شد؟

هوش مصنوعی: وقتی که تو مژگان خود را به هم می‌زنی، تیرهای بلا به سمت دل من رها می‌شود.

هوش مصنوعی: هر فتنه و مصیبتی که به سر می‌آید، ناشی از زیبایی و جذبه ابرویت است که از کمان تقدیر پرتاب می‌شود.

هوش مصنوعی: هر شب به یاد تو دست‌های دعا به سمت آسمان دراز می‌شود.

هوش مصنوعی: به لب در بنشین و در انتظار بمان، چرا که در نهایت، این در روزی به روی تو باز خواهد شد.