هوش مصنوعی: از آب حیات، مشک خطا را درست کرده‌اند و دور لب تو نشانه‌ای از رحمت نوشته‌اند.

هوش مصنوعی: من که در این دنیای خوشی و لذت جایی ندارم، چرا که وجود من از درد و رنج ساخته شده و با مشکلات پر شده است.

هوش مصنوعی: هیچ غنچه‌ای در باغ زیبایی تو به شکوفایی نرسیده، با وجود اینکه این همه گل‌ها قربانی عشق تو شده‌اند.

هوش مصنوعی: عمر من به وعده‌ای که از وصال تو داده شده، وفا نمی‌کند. به این رشته دقت کن که چقدر کوتاه است.

هوش مصنوعی: تو که در این دنیا نیستی، چه کرده‌ای که بهشتی‌ها از نعمت بهشت دستانت را گرفته‌اند؟

هوش مصنوعی: میوه‌ای که به خاطر لب‌های شیرین و زیبا، رنگ و رویش تغییر کرده و به حالت ترش درآمده است، گویی به خاطر حسد و غبطه دچار چنین وضعیتی شده است.

هوش مصنوعی: بهتر است که از دیدن زیبایی‌های پری‌رخان فاصله بگیری، زیرا طبع آن‌ها از انسانیت خالی است حتی اگر خود را فرشته بدانند.