جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » رباعیات » شمارهٔ ۶۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>من در غم هجر و دل به دیدار تو خوش</p></div>
<div class="m2"><p>تن در غم هجر و دل به دیدار تو خوش</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>تا کی چشمم سرشک حسرت ریزد</p></div>
<div class="m2"><p>اندر غم هجر و دل به دیدار تو خوش</p></div></div>

دیوان جامی ـ ج ۱ (فاتحة الشباب) - نور الدین عبدالرحمان جامی - تصویر ۸۶۰

شمارهٔ ۶۳

من در غم هجر و دل به دیدار تو خوش
تن در غم هجر و دل به دیدار تو خوش
تا کی چشمم سرشک حسرت ریزد
اندر غم هجر و دل به دیدار تو خوش

هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به غم فراق و دوری از معشوق اشاره می‌کند و با وجود ناراحتی و دل‌تنگی، همچنان به امید دیدار او خوش‌حال است. او از حسرتی که بر دل دارد می‌گوید و از اشک‌هایش به خاطر این جدایی می‌نالد. در کنار این غم، عشق و امید به دیدار معشوق، روحش را شاد نگه‌داشته است.

شمارهٔ ۶۱

شمارهٔ ۶۲

هوش مصنوعی: من در غم جدایی از تو به خوشی و امید دیدار توزندگی می‌کنم.

من در غم هجر و دل به دیدار تو خوش

تن در غم هجر و دل به دیدار تو خوش

هوش مصنوعی: چند وقت دیگر باید با حسرت به یاد تو گریه کنم و در حالی که دلم به دیدارت شاد است، از دوری‌ات غمگین باشم؟

تا کی چشمم سرشک حسرت ریزد

اندر غم هجر و دل به دیدار تو خوش

شمارهٔ ۶۲

اطلاعات

برگردان به زبان ساده