جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » رباعیات » شمارهٔ ۴۹

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>دور از رخت ای سنگدل سیمینبر</p></div>
<div class="m2"><p>لم یبق من الوجود عین و اثر</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>هر چند که تلخ و جان ستان باشد مرگ</p></div>
<div class="m2"><p>والله نواک منه ادهی وامر</p></div></div>

دیوان جامی ـ ج ۱ (فاتحة الشباب) - نور الدین عبدالرحمان جامی - تصویر ۸۵۸

شمارهٔ ۵۰

دور از رخت ای سنگدل سیمینبر
لم یبق من الوجود عین و اثر
هر چند که تلخ و جان ستان باشد مرگ
والله نواک منه ادهی وامر

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به احساس تنهایی و درد ناشی از جدایی اشاره می‌کند. او به سنگدلی و بی‌رحمی معشوق اشاره دارد و از نبود او اظهار تاسف می‌کند. مرگ، هرچند تلخ و آزاردهنده است، اما شاعر به اصرار بر یاد معشوق ادامه می‌دهد و به نوعی از عشق و اشتیاقش صحبت می‌کند.

شمارهٔ ۴۸

شمارهٔ ۴۹

هوش مصنوعی: دور از چشمان تو، ای سنگدل سنگین‌دل، هیچ نشانی از وجود و تاثیر باقی نمانده است.

دور از رخت ای سنگدل سیمینبر

لم یبق من الوجود عین و اثر

هوش مصنوعی: هرچند مرگ می‌تواند تلخ و دردناک باشد، اما من همچنان ندا و فرمان او را می‌پذیرم.

هر چند که تلخ و جان ستان باشد مرگ

والله نواک منه ادهی وامر

شمارهٔ ۴۹

اطلاعات

برگردان به زبان ساده