جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » رباعیات » شمارهٔ ۱۲۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>از پنجه پنج و ششدر شش بدرآی</p></div>
<div class="m2"><p>وز کشمکش سپهر سرکش بدرآی</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>خواهی که چشی ذوق خوشی های عدم</p></div>
<div class="m2"><p>از ناخوشی وجود خود خوش بدرآی</p></div></div>

دیوان جامی ـ ج ۱ (فاتحة الشباب) - نور الدین عبدالرحمان جامی - تصویر ۸۷۲

شمارهٔ ۱۲۶

از پنجه پنج و ششدر شش بدرآی
وز کشمکش سپهر سرکش بدرآی
خواهی که چشی ذوق خوشی های عدم
از ناخوشی وجود خود خوش بدرآی

هوش مصنوعی: این شعر به دعوت شاعر از خواننده است تا از مشکلات و سختی‌های زندگی فاصله بگیرد و به دنیای خوشی و لذت‌های غیرمادی وارد شود. او از خواننده می‌خواهد به جای درگیری با مشکلات و ناملایمات، به دنبال زندگی شیرین و خوشایند باشد.

شمارهٔ ۱۲۴

شمارهٔ ۱۲۵

هوش مصنوعی: از میان سختی‌ها و چالش‌های زندگی خارج شو و به سوی آزادی و آرامش برو، تا بتوانی از کشمکش‌های دنیا و مشکلات آن رهایی یابی.

از پنجه پنج و ششدر شش بدرآی

وز کشمکش سپهر سرکش بدرآی

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی طعم خوشی‌های زندگی را بچشی، باید از ناخوشی‌های وجود خود فاصله بگیری.

خواهی که چشی ذوق خوشی های عدم

از ناخوشی وجود خود خوش بدرآی

شمارهٔ ۱۲۵

اطلاعات

برگردان به زبان ساده