جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » قطعات » شمارهٔ ۶

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>بود شاها رعیت آن خزینه</p></div>
<div class="m2"><p>که در وی گنج های زر دفینه است</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>عوان چون مالشان دزدیده گیرد</p></div>
<div class="m2"><p>ببر دستش که دزد آن خزینه است</p></div></div>

دیوان جامی ـ ج ۱ (فاتحة الشباب) - نور الدین عبدالرحمان جامی - تصویر ۸۴۲

شمارهٔ ۷

بود شاها رعیت آن خزینه
که در وی گنج های زر دفینه است
عوان چون مالشان دزدیده گیرد
ببر دستش که دزد آن خزینه است

هوش مصنوعی: در این ابیات، به رابطه بین شاه و رعیت اشاره شده است. شاه مانند خزینه‌ای است که در آن گنج‌های طلایی نهفته است. اگر روزی عوان (دولت) مال رعیت را بدزدد، باید دست او را ببرند، زیرا او دزد خزینه‌ای است که دارای ثروت و سرمایه‌های عمومی است. در واقع، این اشعار به نادرستی و بی‌عدالتی در جامعه اشاره دارند.

شمارهٔ ۵

شمارهٔ ۶

هوش مصنوعی: شاه، رعیت را مانند خزینه‌ای می‌بیند که در آن گنج‌های پنهان و ارزشمند وجود دارد.

که در وی گنج های زر دفینه است

هوش مصنوعی: وقتی دارایی و مال مردم به سرقت می‌رود، ببر به دزدی که این کار را کرده، دستش را بگیر.

عوان چون مالشان دزدیده گیرد

ببر دستش که دزد آن خزینه است

شمارهٔ ۶

اطلاعات

برگردان به زبان ساده