جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » قطعات » شمارهٔ ۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>هر پسر کو از پدر لافد نه از فضل و هنر</p></div>
<div class="m2"><p>فی المثل گر دیده را مردم بود نامردم است</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>شاخ بی بر گرچه باشد از درخت میوه‌دار</p></div>
<div class="m2"><p>چون نیارد میوه بار اندر شمار هیزم است</p></div></div>

دیوان جامی ـ ج ۱ (فاتحة الشباب) - نور الدین عبدالرحمان جامی - تصویر ۸۳۸

شمارهٔ ۶

هر پسر کو از پدر لافد نه از فضل و هنر
فی المثل گر دیده را مردم بود نامردم است
شاخ بی بر گرچه باشد از درخت میوه دار
چون نیارد میوه بار اندر شمار هیزم است

هوش مصنوعی: این شعر به این معناست که پسرانی که فقط به خاطر نسب خود از پدرشان به خود میبالند و به فضل و هنر خود اعتباری ندارند، در واقع بی‌ارزشند. به عنوان مثال، اگر کسی فقط به خاطر ظاهرش مردم را فریب دهد، او در حقیقت شخصیتی نامرد و ناتوان است. همچنین، درختی که شاخه‌هایش بار نمی‌برد، به اندازه هیزم ارزش ندارد. پس مهم‌تر از هر چیزی، داشتن ارزش و کیفیت درونی است نه صرفاً نسبت خانوادگی.

شمارهٔ ۴

شمارهٔ ۵

هوش مصنوعی: هر پسری که به پدرش افتخار کند، نه به خاطر علم و هنر خودش، در حقیقت اگر توانایی‌های واقعی‌اش را نشان ندهد و تنها به نام پدرش تکیه کند،‌ شأن و جایگاهش زیر سوال است.

هر پسر کو از پدر لافد نه از فضل و هنر

فی المثل گر دیده را مردم بود نامردم است

هوش مصنوعی: اگر شاخه‌ای از درختی که میوه ندارد باشد، هرچند از یک درخت میوه‌دار باشد، چون میوه‌ای به بار نمی‌آورد، در واقع مانند هیزم به حساب می‌آید.

شاخ بی بر گرچه باشد از درخت میوه‌دار

چون نیارد میوه بار اندر شمار هیزم است

شمارهٔ ۵

اطلاعات

برگردان به زبان ساده