جامیشمارهٔ ۹۶
صلای باده زد پیر خرابات
بیا ساقی که فی التاخیر آفات
من و مستی و ذوق می پرستی
چه کار آید مرا کشف و کرامات
می و نقل است ورد من شب و روز
بنامیزد زهی اوراد و اوقات
سلوک راه عشق از خود رهایی ست
نه قطع منزل و طی مقامات
جهان مرآت حسن شاهد ماست
فشاهد وجهه فی کل ذرات
سعادت خواهی از عادت گذر کن
که ترک عادت است اصل سعادات
مزن بیهوده لاف عشق جامی
فان العاشقین لهم علامات
اطلاعات
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
صلای باده زد پیر خرابات
بیا ساقی که فی التاخیر آفات
هوش مصنوعی: بنگر، نغمه‌ای از باده به‌گوش می‌رسد؛ بیا ای ساقی، چون تأخیر در نوشیدن، ضررها و آسیب‌ها را به دنبال دارد.
من و مستی و ذوق می پرستی
چه کار آید مرا کشف و کرامات
هوش مصنوعی: من و حال مستی و شور و شوق عشق چه نیازی به کشف و معجزات دارم؟
می و نقل است ورد من شب و روز
بنامیزد زهی اوراد و اوقات
هوش مصنوعی: شراب و نقل (شیرینی) برای من در هر لحظه ذکر و ذکر من است. چه خوب است که در این اوقات و زمان‌ها چنین ذکرهایی را داشته باشم.
سلوک راه عشق از خود رهایی ست
نه قطع منزل و طی مقامات
هوش مصنوعی: راه عاشقی به این معنی است که انسان باید از قید و بندهای خود آزاد شود و نه اینکه فقط به سفر کردن و گذراندن مراحل مختلف بپردازد.
جهان مرآت حسن شاهد ماست
فشاهد وجهه فی کل ذرات
هوش مصنوعی: جهان همچون آینه‌ای است که美ایی شاهد ما را نمایش می‌دهد و هر ذره از آن، نمایی از جمال او را نشان می‌دهد.
سعادت خواهی از عادت گذر کن
که ترک عادت است اصل سعادات
هوش مصنوعی: اگر به دنبال خوشبختی هستی، باید از عادت‌ها و رفتارهای تکراری خود دوری کنی، چرا که ترک عادت، بنیاد و اساس خوشبختی است.
مزن بیهوده لاف عشق جامی
فان العاشقین لهم علامات
هوش مصنوعی: عشق را به طور بیهوده به رخ نکشید، زیرا نشانه‌هایی از عاشقان وجود دارد که نشانگر حقیقت عشق آن‌هاست.
حاشیه ها
1402/02/02 18:05
یزدانپناه عسکری
سعادت خواهی از عادت گذر کن - که ترک عادت است اصل سعادات
***
قرآن کریم
لا إِکْراهَ فِی الدِّین- البقرة 256
[بعثت لرفض العادات ؛ افضل العبادة ترک العادة]
[عین القضات همدانی – تمهیدات ص 137]
جمال قرآن آنگاه بینی که از عادت پرستی بدر آیی
[یزدانپناه عسکری*]
بازگشت از عادتِ توصیف عالم به حقیقت فیاض عالم هستی.