هوش مصنوعی: ای ویژگی‌های تو که در اتحاد ذات پنهان است، ظهور ذات تو از پس نام‌ها و صفات نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: ما در جستجوی نشانه‌ای از تو هستیم، ای پناهگاه بزرگ و عظمت‌ت، که چگونه می‌توانیم خارج از این جهات و محدودیت‌ها تو را بیابیم.

هوش مصنوعی: از صدای تو ندا و صوتی در حرم برخاست و صدای لبیک از اهل عرفات به گوش رسید.

هوش مصنوعی: در اینجا شاعر به مقایسه دو نوع از رویکرد به زندگی می‌پردازد. زهد و خودداری از دنیا با عشق و احساسات عمیق، تفاوت زیادی دارند. زهد مانند یک ماده تلخ و خشک است، در حالی که عشق همچون آبی شیرین و طراوت بخش است. این تضاد نشان می‌دهد که در واقع، نمی‌توان همزمان به هر دو دامن زد، زیرا مسیرهای آنها کاملاً متفاوت است.

هوش مصنوعی: ما قدرتی در حس بویایی نداریم که بتوانیم عطر همراهی با تو را بشنویم، وگرنه هر لحظه بوی خوشی از گلستان وصال تو به ما می‌رسد.

هوش مصنوعی: دوست وفادار تو آنقدر در وجودم تاثیر گذاشته که حالا هم بعد از اینکه به پایان برسم، از من بویی از وفا و محبت حس خواهد شد.

هوش مصنوعی: مردی در کنار مزار او نوشت: "این باغی است که عشق در آن بر او تاثیر گذاشت و جانش را گرفت."