هوش مصنوعی: ای ماه تو، از آغاز آفرینش، روح و جان ما را تحت تأثیر قرار داده‌ای، در حالی که ما از دامان تو، آرزوی‌های ناپاک و هوس‌های خود را دور نگاه داشته‌ایم.

هوش مصنوعی: ما گروهی هستیم که مسیر عشق را طی می‌کنیم و صدای جرس ما در سرتاسر دنیا پیچیده است.

هوش مصنوعی: ما بلبل شاد و سرمستیم که در غیبت گل روی تو، این گلستان نیلوفر را به زندان خود آورده‌ایم.

هوش مصنوعی: ای شعله عشق تو، از درد دل ما برحذر باش که آتش تو در مزرعهٔ خشک و بی‌کیفیت ما شعله‌ور شده است.

هوش مصنوعی: ما می‌خواهیم با یک جرعه می از خودمان آزاد شویم، و غیر از این، چیزی برای درخواست از پیر مغان نداریم.

هوش مصنوعی: اگر در حال نوشیدن شراب به خواب برویم، فرشتگان نیز ما را با بال‌های خود نمی‌رانند و از ما دور نخواهند شد.

هوش مصنوعی: شخصی با عشق و امید به درگاه تو آمده و جان خود را در دست دارد، به این معنی که همین هدیه و نعمت، بهترین چیزی است که برای ما فراهم شده است.