گنجور

شمارهٔ ۶۵

آن که از حلقه زرگوش گران است او را
چه غم از ناله خونین جگران است او را
گو کله برشکن از ناز که در مسند حسن
منصب شاهی زرین کمران است او را
دیده دریاست مرا زان گهر پاک که جای
صدف سینه صاحبنظران است او را
شد مرا حال دگر از غم آن شوخ ولی
نظر لطف به حال دگران است او را
دی گذشت از من بد روز و دگر بازنگشت
وه که خاصیت عمر گذران است او را
خاک شد دیده غمدیده مجنون و هنوز
چشم جان جانب لیلی نگران است او را
پند تلخ پدران در دل جامی نگرفت
زانکه دل در کف شیرین پسران است او را

اطلاعات

وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.