هوش مصنوعی: اگر ارزش یک تار موی خودت را بدانی، هرگز آن را بیهوده در اختیار زلف خوشبویت قرار نخواهی داد.

هوش مصنوعی: تو با چهره‌ای زیبا و تازه به سراغ من آمدی و در خوابم دلخواه‌هایت را در وجود من زنده کردی.

هوش مصنوعی: قبل از آن‌که گل به خاطر اشک‌هایم پژمرده شود، دل من از این‌که محبوبان به سادگی دل مرا می‌ربایند، پر از اندوه است و فرش سنگی کوی خود را به من نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: باغبان در چشمان من تصویر چهره و موهای تو را مشاهده کرد و به دور جوی آب، گل‌های لاله و سنبل را کاشت.

هوش مصنوعی: من از تظاهرگرایی و زهد ریایی خسته شده‌ام و به دنبال این هستم که خودم را از این دردها پاک کنم.

هوش مصنوعی: ای کسی که می‌گویی می‌توانی از آن بت خویشتن را جدا سازی، بدان که من با نوشیدن می، خود را بهتر از تو می‌شناسم.

هوش مصنوعی: من به تو می‌گویم که برای خاک سرزمینت آماده‌ام تا بهایی بپردازم. بگذار جامی که در دست داری، آبروی خودت را حفظ کند و از آن مراقبت کن.