هوش مصنوعی: به بالای بام برو و زیبایی خود را مانند ماه کامل نشان بده و مانند آفتاب در گوشه بام خود درخشش داشته باش.

هوش مصنوعی: غم تو به همه می‌رسد، بگذار کمی هم به من برسد. رحمت و لطف عمومی‌ات را فقط به دیگران محدود نکن.

هوش مصنوعی: دل من از درد و غم به پختگی نرسیده و هنوز ناتمام است. اما در هر حال، من آنچه را که از خودم دارم، چه کامل و چه ناتمام، به تو ارائه می‌کنم.

هوش مصنوعی: به خاطر جوانی‌ام به خدمت تو آمده‌ام و همه چیزم را صرف محبت تو کرده‌ام. از تو می‌خواهم که به پیر غلام خود نگاهی جود و لطفی داشته باشی.

هوش مصنوعی: من به تو سلام می‌زنم، حتی اگر در جایگاه پایین‌تری قرار گرفته‌ام. اما ارزش سلامی که می‌زنم را از یاد نمی‌برم.

هوش مصنوعی: هرکس که به عشق تو تسلیم شد و خود را به دست آن سپرد، به سرعت دارایی وجودش را به دنیای عدم و نیستی می‌برد.

هوش مصنوعی: در برگه‌ای که برایت نوشته‌ام، نام سگانت را در پایین ترک قرار داده‌ام و از همه نام‌ها، فقط نام خودم را نوشته‌ام.

هوش مصنوعی: به من زخم زبان نزن، چرا که در عشق خوبان به من آسیبی نرسانده‌اند. صید دلخواه خود را به کسی دیگر نسبت نده، که آهو یا محبوب من فقط متعلق به خود من است.

هوش مصنوعی: جامی که به خاطر عشق و آرزوهایش تشنه است، وقتی که خاک به شوق بر افروخته می‌شود، تو باید با شادی و بخشش، از جام خود جرعه‌ای بر او بریزی.