هوش مصنوعی: تو به قلب من نفوذ کردی و قصد جان من دیوانه را داری. مثل دزدی که برای به‌دست آوردن چیزی، به خانه‌ای نفوذ می‌کند و آن را می‌شکند.

هوش مصنوعی: ای رقیب، دیگر از محبت و عشق او در قلب من نکاه، زیرا که در دل من جایگاهی برای این احساسات ندارد. نگذار در دل من دانه‌ای از این محبت بکارند، چرا که اثرش مانند دانه‌ای در سنگ خواهد بود و بی‌ثمر خواهد ماند.

هوش مصنوعی: بیدار شو ای آرایشگر، زیرا در زلف سیاه تو چیزی نمانده است. به قدری دل‌ها گرفتار شده‌اند که دیگر هیچ راهی برای عبور شانه وجود ندارد.

هوش مصنوعی: با دقت و اشتیاق، سینه‌ام را به ناخن می‌زنم و در کوی تو، روزنه‌ای به سوی تو باز می‌کنم تا این ویرانه را به زندگی بازگردانم.

هوش مصنوعی: در نهایت، چگونه می‌توانم از تو جدا شوم؟ زیرا نزد تو، بیگانگان ارزش بیشتری دارند تا آشنایان.

هوش مصنوعی: عشق واقعی به صداقت و یکرنگی نیاز دارد و این موضوع کاملاً واضح است. در غیر این صورت، چرا شمعی که خودش می‌سوزد، پروانه‌ای را که دوست دارد هم به سوی خود جذب کند؟

هوش مصنوعی: مستی از آن معشوق بر او چیره شده، بنابراین دیگر از او داستان نگو. ای دوست، شنونده! او در خواب است، پس داستان را کوتاه کن.