هوش مصنوعی: کیست آن شخص که در میان مردم شهر، همه به عشق و جذابیت او دیوانه و مجذوب شده‌اند و نگاه فریبنده‌اش مانند نرگس مستانه باعث شگفتی و شیفتگی آن‌هاست؟

هوش مصنوعی: قبل از آنکه زیبایی و نور چهره‌اش به همه نمایان شود، پرندگان ابتدایی، بال و پر می‌زنند و شوق پرواز دارند.

هوش مصنوعی: از لحظه‌ای که ملایمتی به لبان او اضافه شد، جان‌ها مانند مگس‌ها به سمت او جذب شدند.

هوش مصنوعی: هر کسی که از عشق فردی دلخور شده باشد، چشمان زیبا و دلربای او همچون جارویی است که در خانه‌اش حضور دارد و او را درگیر کرده است.

هوش مصنوعی: چشمان من مانند منزلی است و من از حسادت و غیرت مرده‌ام، چرا که انسان‌های دیگری نیز به این خانه تعلق دارند.

هوش مصنوعی: اگر زلفت به دستم بیفتد، کاش چند موی پاره از آن را به من بدهی که در شانه‌ات جا مانده‌اند.

هوش مصنوعی: ای خواجه، درباره داستان جامی نشنید که برخی از مردم در خواب غفلت به سر می‌برند و از حقیقت مرگ بی‌خبرند.