هوش مصنوعی: به جز در کنار تو، هیچ جا برای آواره‌ام مکانی نباشد. بلبل بی‌خانمان را هم جایی بهتر از باغ گل نباشد.

هوش مصنوعی: در شب‌ها، سگ‌ها در کنار در خانه‌اش جا دارند و من از آن مکان محرومم. ای کاش روزی که دارم را با این وضعیت مقایسه نکرده و بدانم باید چه حسی داشته باشم.

هوش مصنوعی: دیگران را می‌بینم که روشن و خوشحال به نظر می‌رسند، اما برای من که فقط به چهره آن معشوقه زیبا نگاه می‌کنم، روشنایی آنها هیچ اهمیتی ندارد.

هوش مصنوعی: با اینکه در هر لحظه جان‌های پاک زیادی به خاطر او در خاک فنا می‌شوند، اما امیدوارم که تو هرگز از این مسیر به سمت او دور نشوی.

هوش مصنوعی: هرچند مشکلات و سختی‌ها در هر قدم به سراغم بیایند، هرگز از مسیر عشق او عقب‌نشینی نخواهم کرد.

هوش مصنوعی: اگر سگان او بر سر گل‌زار، خار و خاشاکی را به پا کنند، در برابر آن، تیغ و نازکی مژگان من حقیر و ناچیز است.

هوش مصنوعی: اگر روزی پیش آید که نتوانم او را ببینم، حتی یک لیوان بیچاره هم در آن روز برایم ارزش نخواهد داشت و جانم در بدن نخواهد ماند.