هوش مصنوعی: دوست، که با نرمی و لطافت خود به جان و دل آدمی حمله می‌کند تا عقل و ایمانش را تحت تاثیر قرار دهد.

هوش مصنوعی: او با محبتش به قلب من نزدیک شد، هرچند که با نیت انتقام به من آسیب رساند.

هوش مصنوعی: عشق و حسرتی در دل گل نشسته است، تا اینکه لکه‌ای زیبا و دلربا بر چهره‌اش نمایان شود.

هوش مصنوعی: در اثر نیاز و درخواست، به سمتی گرایش پیدا کردم که درخواستم به چهره دلنشین و زیبای معشوقم برگردد.

هوش مصنوعی: خطی که بر روی انگشتر جمشید نقش بسته، به اندازه‌ای زیبا و باارزش نیست که مورچه‌ای سیاه بتواند از روی نگین آن عبور کند.

هوش مصنوعی: جهان مانند شعله‌ای سوزان شد و علم به خاطر وجود احساسات تند و سوزان من، از درون جانم بیرون آمد.

هوش مصنوعی: بر روی زمین هیچ جرعه‌ای وجود ندارد، اما این لاله، که نشانی از داغ و سوزش دارد، شعله‌ای از دل خاک برمی‌افروزد.