هوش مصنوعی: کسی که در شب کنار بستر من بیمار می‌نشیند، دلش از ناله‌های دردآور من غمگین و غصه‌دار می‌شود.

هوش مصنوعی: بهتر است برای خداوند نگران حال من باشی، قبل از اینکه دیگران درباره من بگویند که دیوانه شده‌ام و در هر بازار می‌چرخم.

هوش مصنوعی: آرزو دارم که چهره‌ات را نشانم بدهی، زیرا در لحظه‌ی آخر زندگی، فراق و دوری از تو به شدت برایم سخت و دشوار خواهد بود.

هوش مصنوعی: خوش به حال روزی که وقتی تو با دوستانت صحبت کردی، من را دیدی که چرا اینقدر در کوی شما می‌چرخم و سرگردانم.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که مرگ به اندازه کافی برای سرزنده‌کردن درد و رنج قلب‌شکنان کافی نیست، چون اکنون یار با داغ هجران تو به زندگی ادامه می‌دهد.

هوش مصنوعی: ماهِ امیدم هرگز جلوه‌ای از روی دلخواهش به من نشان نمی‌دهد، با اینکه من به او آرزو دارم. اما این دنیا، با هر ناپایداری‌اش، همچنان در حال چرخش است.

هوش مصنوعی: عاشق به پای کوی تو خاک شده است، اما هنوز با صد درد و افسوس، جانش به دور آن در و دیوار می‌چرخد.

هوش مصنوعی: تو در آرامش و راحتی خوابیده‌ای و بی‌خبر از حال و هوای اطراف، در حالی که عده‌ای تا صبح در کنار کوی و گذرگاه تو بیدار و در حال گشت و گذار هستند.