هوش مصنوعی: شب، دل شکسته و پرآشوبم آهی از سرِ درد کشید و صبح، همان لحظه که به صدای آن آه گوش داد، نفس سردی کشید.

هوش مصنوعی: من و جام نوشیدنی و محبت پیر مغان، که به خاطر آن مرد، مرا به میخانه کشاند.

هوش مصنوعی: من از دوستی غبار آلود شده‌ام و در مسیر او قرار گرفته‌ام، اما نمی‌دانم چرا باید دامنم را از این درد آکنده کنم.

هوش مصنوعی: ماه از زیبایی تو به غیرت آمده و از روی تو، نور خورشید هم تحت تأثیر قرار گرفته و تندیس زیبایی خاصی را به تصویر کشیده است.

هوش مصنوعی: وقتی فلک چهره زیبای تو را در روز بازار دید، به خاطر آن زیبایی، چرا زیبایی‌اش را بر ماه شب‌گرد کشید؟

هوش مصنوعی: مژه‌ها در تلاشند تا داستان جدایی را بنویسند، زیرا تمامی زخم‌های دل را بر روی چهره‌ای زرد نشان می‌دهند.

هوش مصنوعی: ای دل، در عشق غم و درد را نپذیر؛ زیرا هیچ‌کس نمی‌تواند وارد مسیر عشق شود که این درد را احساس نکرده باشد.