هوش مصنوعی: اگر محبوب بخواهد، با زلف‌هایش پرده‌ای که بر چهره‌اش است را کنار می‌زند و همه دل‌ها را به دام آرزوهایش می‌اندازد.

هوش مصنوعی: من از همان ابتدا تو را به عنوان کسی خاص شکل دادم. چه شگفت‌انگیز است که اگر کسی به من نزدیک شود یا سوار بر اسب من شود، همچون گوی، می‌تواند به سمت خود بکشاند.

هوش مصنوعی: خاک معشوق بر تنم باشد، چون رحمتی برای من، در حالی که بعد از کشته شدنم غرق در خون به گرد کوی او می‌افتم.

هوش مصنوعی: دل بیچاره‌ام با معشوقه‌ها درگیر عشق بازی شده و از این همه بی‌رحمی و بدخلقی‌های دیگران به ستم و بی‌خویی خود می‌پردازد.

هوش مصنوعی: من دلی از سنگ می‌خواهم که بتواند آهن را به خود جذب کند، زیرا وقتی تو مانند تیر به سوی کسی پرتاب می‌شوی، پیکان به سوی تو کشیده می‌شود.

هوش مصنوعی: زمانی که پیاله پر از شراب می‌شود، تشنگیِ کسی که به لعل (رنگ قرمز) تو اشاره دارد، او را به گونه‌ای به جستجوی یک جرعه وادار می‌کند که انگار برای رفع عطش، گلوی خود را فشرده است.

هوش مصنوعی: ساکت باش و از صحبت کردن خودداری کن؛ چون طوطی به خاطر گفت و گوهایش این همه رنج و سختی را در قفس متحمل می‌شود.