هوش مصنوعی: وقتی که آن محبوب دل‌انگیز با اراده و عزم خود حرکت کند، هزاران دل شکسته و غمگین، به خاطر او به خاک می‌افتند و در مسیر او قرار می‌گیرند.

هوش مصنوعی: وقتی که شکارچی به سمت شکار می‌رود، آهو به جلو فرار می‌کند تا از او دور شود و نجات پیدا کند.

هوش مصنوعی: به قدری ذهن من مشغول زیبایی و لطافت رخش است که حتی به یاد آن نگاه معصوم و فریبنده‌اش می‌افتم، دل من غمگین و آسیب‌پذیر می‌شود.

هوش مصنوعی: جانم به لبم رسیده و نمی‌توانم نفس بزنم، زیرا می‌ترسم عشق به طور واضح نمایان شود.

هوش مصنوعی: هرگز از پای تو جدا نخواهم شد، حتی اگر جسمم فرسوده و خاکی گردد و بدل به گرد و غبار شود.

هوش مصنوعی: هر بار که به گلستان می‌روم، یاد روی تو در ذهنم می‌آید و چشمانم پر از اشک می‌شود. انگار که باران بهاری بر من می‌بارد.

هوش مصنوعی: هرگز پایبند نیروی هوشیاری در عشق تو نخواهیم بود، زیرا نوشیدن از شوق تو همواره ما را مست می‌کند و هیچ گاه اجازه نخواهیم داد که از این باده سرمست، هشیار شویم.