هوش مصنوعی: هر کجا که بروم، همواره یار در کنارم خواهد بود. چه خوشبختی بزرگی است که اگر فقط یک بار هم یار را در کنار خود ببینم، ارزشش از صد بار دیگر بیشتر است.

هوش مصنوعی: هرگز به پیش آن درد و رنجی نمی‌رسم که جانم را می‌آزارد. اینطور نیست که بگویند عاشقان همیشه دچار بلا و سختی می‌شوند.

هوش مصنوعی: من حال خود را با صد داستان توصیف می‌کنم، اما زمانی که آن موجود خطرناک نزدیک می‌شود، همه این داستان‌ها مانند خرده‌های پراکنده از هم جدا می‌شوند.

هوش مصنوعی: من آنقدر تحت تاثیر و شیدایی معشوق هستم که حتی اگر دیواری سر راهم قرار گیرد، هر بار که پا بر روی زمین می‌گذارم، باز هم به سوی او می‌روم و در را می‌کوبم تا وارد شوم.

هوش مصنوعی: دل من به کار عشق اعتراض دارد، اما می‌دانم با توجه به طبیعت او، این کار بار دیگر پیش خواهد آمد.

هوش مصنوعی: در آن مکان که هر کس از درد و ناله غم گریه می‌کند، هر کسی که به من نزدیک شود، با چشمانی پر از اشک و غم وارد می‌شود.

هوش مصنوعی: راه عشق یار در ابتدا آسان به نظر می‌رسید، اما نمی‌دانستم که در انتها چقدر دشوار خواهد بود.