هوش مصنوعی: اگر غم تو دائماً بر دلم فشار آورد، دل من کمتر در آسودگی و آرامش خواهد بود.

هوش مصنوعی: صبر دو اسب در زحمت، از هجران تو فراری است، زیرا نمی‌تواند قبل از رسیدن به سرزمین عدم آرام گیرد.

هوش مصنوعی: اگر همه مردم به کعبه دسترسی داشتند، هزاران قافله به سوی تو می‌آمدند و در کنار هم فرود می‌آمدند.

هوش مصنوعی: به خاطر ناله‌های من، انگار که خدایان آسمان هم غمگین شده‌اند و اشک می‌ریزند. می‌ترسم از این ارتفاع، بارانی ببارد.

هوش مصنوعی: چه فایده‌ای دارد که دیگران از من راحت باشند، بهتر است که خودم از تو آسیب ببینم تا اینکه کسی دیگر به من آسیب برساند.

هوش مصنوعی: عشق تو مانند بارانی بر دل من می‌بارد و قطره‌های آن به مانند تیرهای درد و غم بر من نازل می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر سخن از خط و لب تو نوشته شود، گویی که قطره‌ای زلال از چشمه زندگی به نوک قلم می‌رسد.