هوش مصنوعی: مربی ما در نهایت روش زاهدان را ترک کرد و فرش میخانه را به عنوان سجاده ارشاد قرار داد.

هوش مصنوعی: قبل از نماز صبح، به خاطر خدا، از بزم شاد و سرور لذت بردم، ای امام. امروز بیایید اوراد و دعا را با مطرب و آواز همراه کنیم.

هوش مصنوعی: این بیت اشاره دارد به اینکه عشق مانند یک ساز زیبا است که نیاز به نواختن دارد. شاعر از یک موسیقیدان می‌خواهد که بیاید و عشق را به خوبی به تصویر بکشد. برای او مهم است که این استاد درسی از عشق را بیاموزد و آن را به گوش دیگران برساند.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به تصویر کشیدن وضعیتی اشاره دارد که فردی زهد و زهدورزی را به نمایش می‌گذارد. او می‌گوید که اگر صوفی‌ای به خاطر سختی‌هایی که در زندگی دارد، از یک مجالس لذت بخش دور شود، بر او غمی نخواهد بود، زیرا در زندگی خود تجربیات و معانی بیشتری دارد و هر چیزی در جهان حائز اهمیت نخواهد بود. این تعبیر به نوعی نمایانگر عدم وابستگی و بی‌اعتنایی به دنیای مادی است.

هوش مصنوعی: اعتماد و تکیه کردن فردی که در شرایط سختی قرار دارد، به نعمت‌های موجود در میخانه وابسته است. اما برعکس، کسی مانند حاجی که بدون هیچ وسیله‌ای به سفر می‌رود، نمی‌تواند به چیزی غیر از توکل خود تکیه کند.

هوش مصنوعی: اگر دمی از نی گرم بوزد، دل سخت فقیه نیز ممکن است نرم شود، هرچند که او به ظاهر مانند دیگران نرم‌خو نیست. این معجزه‌ای است که حتی می‌تواند بر روی فولاد تأثیر بگذارد.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی این مکان ویران را بازسازی کنی، باید از بالای خم، آجر بگیری و از لابه‌لای شراب، گل برداری.