هوش مصنوعی: عشق باید به گونه‌ای باشد که انسان را از تمام دنیاها آزاد کند و به او احساس قدرت و جدایی از مشکلات بدهد؛ اما این مفهوم برای افرادی که دردی احساس نمی‌کنند، قابل فهم نیست.

هوش مصنوعی: یار به من وعده غم می‌دهد، اما نمی‌داند که این وعده، نوید عشق است و برای کسی که جانش در غم پرورده شده، معنای دیگری دارد.

هوش مصنوعی: هر جا که زیبایی او نمایان شود، جشنی از شادابی و نشاط برپا می‌شود. اما چه زمانی می‌توان به نور و روشنی عالم دست یافت؟

هوش مصنوعی: بی‌هدف و بی‌خبر از خود غرق در احساس جدایی شدم. واقعاً جز چنین خواب و حالی که به خاطر این نوشیدنی تلخ به دست آوردم، شایسته‌ی این تجربه نبود.

هوش مصنوعی: با اینکه من در مسیر او خیلی زحمت کشیدم، خوشبختانه باد و گرد و غبار نتوانسته‌اند مرا از آن راه دور کند.

هوش مصنوعی: لاله‌ای که به دو رنگ سرخ و زرد است، از گل من سر بر می‌آورد. زمانی که من در خاک فرو می‌روم، اشک سرخ و رنگ زرد را به همراه می‌آورد.

هوش مصنوعی: در دل کوی محبوب، چشمانم از اشک پر شده و آنقدر غمگینم که گویی در یک باغ سرسبز و زیبا، برگ‌های خشک و بی‌فایده‌ای را جمع کرده‌ام.